چه بگویم ؟     (حقوقی، ادبی و اجتماعی)

قصه عاشق شدنم را می پرسی؟

انگار دیروز بود.

عشق ، به هیات پرستویی

روی پرچین دل ...

وعمررفته، خسی بر نوک کوچک او.

تراشه را

در تلاطم کوچک آب

– که بسوی باغ و به زیر سپیداران می رفت -

رها کرد.

من با آواز جوی همراه شد م .

حباب ها یش ، خنده های ریزی درتالاب چشمان من

که هر دم چون شکوفه بازتر می شدِ؛

و گرمای جام آفتاب را به کامم می ریخت .

رفتم ...

تا به بستر آبسته تقدیر رسیدم

پس سهمــــــم را از مغازلت آسمان و زمین برگرفتم .

به تنه درختی سبز

- که در چرخنای آب و نور تکیه داده بود –

چسبیدم .

و گلچه هایم ، چون بابونه

بر نهنج عشق روئید .

از پیوند من با درخت

و از آمیختن سرخی افق ،

و لاجوردی دریا و دشت ،

نیلوفری شدم ،

که گرانیگاه هستی شد .

و شوق بالا رفتن داشت .

به ناگاه، غروب رخت بربست .

از هبوط عشق ، بر آستان دل خرسند شدم

و با دو بال قوی

پر باز کرده و پرواز کردم

محمد مهدی حسنی مشهد – 18/5/80