چه بگویم ؟     (حقوقی، ادبی و اجتماعی)

زبان لطف

نظر جناب آقای مهندس گنجعلیخان در باره پست پیشن

یا ( یاداشت الحاقی بر مقاله: بالا رفتن از دیوار مستأجر قدیمی - دادرس یا کارشناس، کدام مقصرند؟!!)

الف – در باره مهندس گنجعلیخان :

آقای مهندس محمدباقر گنجعلیخان (کارشناس رسمی رشته راه وساختمان و دادستان سابق دادسرای انتظامی کانون کارشناسان دادگستری خراسان) را بسیاری از قضات و وکلای دادگستری خراسان و نیز کسانی که با دادگستری و موضوع کارشناسی سر و کار دارند می شناسند.

او تیغ کهنه ی جوهردار کارشناسی خراسان است، تجربه و تخصص سی ساله وی در زمینه ارزيابي اراضي غير کشاورزی و ساختمان ها، و موارد اختلاف موضوع قوانین روابط مالک و مستاجر (تعيين میزان اجاره بها و اجرت المثل و تعديل اجاره بها ، تعيين میزان سرقفلي و حق كسب وپيشه وتجارت) و نیز امور قراردادی (رسيدگي به اختلافات میان کارفرمايان، مشاوران و پيمانكاران ) است. آقای مهندس از نسل قدیم کارشناسان است، با پی سازی (فونداسیون) پابرجا و استوار که از بتون تقوی و میل گرد دانش و وقار ساخته شده است.

آنچه اندر آینه بیند جوان پیر، اندر خشت بیند بیش از آن (مولانا)

بی غرضی و تقیّد اخلاقی، سلامت و صداقت رفتاری و دقت و باریک بینی وی در امور کاری، زبانزد عام و خاص است و خوش برخوردی متعارف و رک گویی و برافروختن سریعش آنگاه که با سخن نادرست و رفتار بی حقی مواجه می شود، در محاق گواهی همه ی قضات و وکلا و همکاران ایشان است.

همت بلند دار که مردان روزگار از همت بلند به جایی رسیده اند (حافظ)

یادم می آید در محاکمه ای که در مرحله دوم ودر دادگاه تجدید نظر استان در جریان بود، قرار شد، خصمان بر تراضی کارشناسی واحد راضی شوند. بنده فی الفور ایشان را معرفی کردم. دادرسان و وکیل طرف، بی هیچ گفتگو، بر عدالت و دانش ایشان گواهی و لزوم انجام کارشناسی پیش رو، توسط وی را تائید کردند. در جلسه بعدی دادگاه (تفهیم موضوع کارشناسی) ایشان پس از اینکه متوجه شد، پیشنهاد نخست گزینش ایشان، از سوی بنده مطرح شده، با تعجب گفت، عجیب است من در کارشناسی های ارجاعی آخری خود در سه پرونده های جریانی جناب حسنی، نظری بر خلاف خواست ایشان و موکل شان داده ام و حال .... همانجا به ایشان عرض کردم که تازیان ضرب المثلی دارند که: " فضیلت چیزی است که دشمن بدآن گواهی می دهد." و اضافه کردم "بنده که جنابعالی را دوست و سرور می دانم."

خردمند را خوبی از داد اوست پناه خدا ایمن آباد اوست (نظامی گنجوی)

به هر حال مهندس اکنون برغم بازیافتن سلامتی اش، همچنان خود خواسته، خانه نشین است.

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد (حافظ)

ب – نظر مهندس در باره مقاله :

من از وصال تو دل برگرفته بودم لیک

زبان لطف توام باز در گمان انداخت (عراقی)

بر خلاف انتظارم، مهندس گنجعلیخان زبان لطف گشوده و نظرش را در باره مقاله حاضر، برایم با نامه برقی (ایمیل) گسیل داشته است. اهمیت اظهارنظر ایشان در این است که ما در پست پیشین، ملاک جدید توافق شده ی کارشناسان رسمی را در باره موضوع بحث، غیر فنی و من درآوردی دانسته ایم. و گفته ایم که این برخورد در کنار تفسیر دادرسان از "حق سرقفلی"، اگر همچنان تدوام یابد، بدون شک موجبات تضییع حق خیل عظیمی از مستاجران قدیمی و سوء استفاده مالکان را فراهم می کند و بایستی هر دو قشر بالا و یا لااقل یک گروه از آنان، در اعمال نظر و سیاست خود تجدیدنظر نمایند.

بگذریم آقای مهندس پس از چاق سلامتی و تائید دغدغه و راه حل های آمده در مقاله حقیر و اینکه تصویب برخی از مقررات قانونی در کشور ما، به انگیزه های سیاسی و برای تامین منافع خودی هاست و بسیاری از کاستی ها از همین ناشی می شود و : "داستان شتر گاو پلنگ است و زیاد نباید به دنبال منطق بود " . در باره مهمترین پارامترهای تعیین میزان حق کسب و پیشه و تجارت و احراز موضوع پرداختن یا نپرداختن سرقفلی گوید :

" درزمان فعالیتم، درپرونده های ارجاعی به حقیر، برای مشخص شدن موضوع پرداخت یا عدم پرداخت سرقفلی اولیه توسط مستاجر به مالک یا مستاجر قبلی به ادله و قراین متعددی متوسل می شدم که یکی ازآنها اجاره بهای پایین مورد اجاره بود، و دیگری ابراز اجاره خط (اعم از محضری ویا عادی که دارای امضاء مالک وقت بود و درآن اشاره به مستاجر قبلی شده ..."

و اضافه کرده است :

" به هنگام محاسبه حق کسب وپیشه، مستاجری را که بیش از سی سال سابقه داشته و دارای حسن شهرت و امانت داری است و اجاره کم می پردازد می توان او را صاحب کامل ارزش سرقفلی روز و حتی بیشتر از آن (در مواردی که کسبش تک و برجستگی خاصی در سطح شهر دارد) دانست ولو اینکه ریالی بابت سرقفلی نپرداخته باشد و اگر عواملی مانند سوءشهرت و مزاحم بودن شغل و.... بر کارش مستولی باشد، حق کسب و پیشه اش می تواند کمتر از سرقفلی روز دکان محاسبه شود "

گلایه آخرش در نامه، درد دل و بیان ریشه یکی از مشکلات فعلی است و آن همانا، پیداشدن تازه از راه رسیده هایی است که مُلایی را تنها به عبا و دَستار می دانند و می خواهند یک شبه ره صد ساله را بپیمایند و اینکه مسئولین "نکرده کار" را به کار می برند و غافلند از اینکه:

کُوْن بی تجربت، فساد بود تجربتْ، عقل مُستفاد بود (سنایی)

بی تردید خوانندگان آگاه ما می دانند که متاسفانه این مشکل، درد مشترک بسیاری از صاحبان شغل ها و مناسب از جمله وکالت دادگستری نیز هست و ما گاهی یادمان می رود که:

از دو بال سریش کرده نشد هیچ طرّار، جعفر طیّار (سنایی)

او در این باره، در نامه برقی خود گوید:

".... به د لیل هجوم خیل عظیمی ازکارشناسان وابسته جدیدالورودی که بد ون گذراندن دوره کامل طلبه گی خود را کارشناس مجتهد جامع الشرایط وصاحب سبک می دانند جایی برای اظهار وجود قدیمی ها نمانده و آنها دراقلیتند. متاسفانه نه گوش شنوائی هست ونه جائی برای مطرح کردن موضوع .... مخلص کلام! شما وقدیمی ترها می دانید که کارشناسی از سویی نظیر نقاشی ، خطاطی و..... شمّ و هنر است و از سویی تفقه (انطباق یافته ها بر موضوعات) و تجربه است. نه تخصص نظری صرف و مبتنی بر آموخته های کلاسیک، که همه ی جهات آن به طور آکادمیک تدریس شود، هرکه بهره هوشی کافی داشت یاد بگیرد وحفظ کند وبعدها و درموقع لزوم آن را ازحافظه خارج کرده، بکار برد. کسی که شم و استعداد ذاتی خطاطی نداشته باشد اگر هزاران ساعت هم آموزش ببیند وتمرین کند خوش خط نمی شود ولی متاسفانه برخی دست اندرکاران تصورشان براین است که مثلا" اگر مهندسی بیست سال سابقه داشته باشد، به مانند کارشناس باسابقه بیست ساله می تواند کارشناس خوبی شود، درصورتیکه اگر همین آدم، فاقد قدرت تفقه و شم کارشناسی باشد، کارشناسی تازه کار است ونه بیشتر ..... درد دل زیاد است و وقت ضیق و اگر اجل فرصت دهد و گوش شنوائی یافتید بنده به سهم خود، آمادگی مطرح کردن مشکلات و کاستی های فراوان حول و حوش امر کارشناسی دادگستری را که مبتلابه قوه قضائیه و وابستگان آن و مردم است دارم و خوشحالم که در میان وکلای دادگستری شما به یکی از معضلات جدید کارشناسی ها پرداخته اید که مورد تائید من نیز هست

ارادتمند شما گنجعلیخان 8/9/89

امیدوارم که فانوس عمر مهندس گنجعلیخان و امثال وی سال ها بدون کمترین پت پت بر سر سرای ما و دادگستری روشن باشد و از محاق غم انگیز امرروزین بیرون آیند. انشاالله تعالی

( برای خواندن اصل مقاله اینجا کلیک فرمایید)