طلوع
در نازکای دل، آفتابی
و در کف سبز دستان
پروانه هایی که مدام بر گل ها می رقصند
هرگاه که باغبان شب به تغافل
خمیازه های خود را می شمارد
وقتی که صبح کاذب برود
دل و دست، یک زبان می شوند
مشهد - 26/6/90
تقدیم به جلال سرفراز که اندیشه اصلی شعر از اوست. به قول خودش : "باشد که کلمات سبب ساز نزدیکی آدمیان شوند."
این وب دارای مباحث و مقالات فنی حقوقی است. لیکن با توجه به علاقه شخصی، گریزی به موضوعات "ادبی" و "اجتماعی" خواهم زد. چرا و چگونه؟ می توانید اولین یاداشت و نوشته ام در وبلاگ : "سخن نخست" را بخوانید.