چه بگویم ؟     (حقوقی، ادبی و اجتماعی)

  پا توی کفش وکیل جماعت ( طنز)

 نوشته محمد مهدی حسنی

 سردبیر محترم، رو به فدوی کرده و با زبان شیرین خود فرمودند: «یک سوزن به خود بزن، یک جوال دوز به دیگران»؛  چون در شماره پیشین در پوستین قاضیان افتادی، اگر نوبتی هم باشد، نوبت وکلاست و حقیر را تکلیف به این کار کردند. با زبان الکن خود عرض کردم تصدقت روم! خوشبختانه یا بدبختانه، نه در ادبیات رسمی گذشته و نه فرهنگ عامیانه مطلبی بدردخور نداریم؛ تقصیر این حلواجوزی  چیست؟ اما ایشان پایشان را توی یک کفش کرده که شهرام بهرام نداریم.

بعد دیدیم  خداوکیلی  دست به دنبک هر کی بزنی صدا می دهد ، پس ادب را در اطاعت دانسته. بسم الله کرده و  در مرقومه حاضر، جُون دادیم تا برخی افعال و سکنات ناپسند و ناجور معدود از همکاران را جوری دست آویز کرده و به مدد امثال سایر نقد کنیم.

هرچند خوانندگان التفات دارند که: «در مثل مناقشه نیست» و ما هیچگاه قصد همتایی اجزای مثال در باره فرد مثل دهنده نداریم و تنها گوشه چشم ما به مفهوم،  حکمت و ظرافت کوتاه شده در  بطن مثل است و اینکه تلاش کنیم تا عبارات و زبانزدهای عامیانه مان که مایه غنای زبان پارسی است، بماند

لطفاْ برای خواندن بقیه نوشته به ادامه مطلب بروید

  خاطره ای خواندنی از زنده یاد دکتر علی آبادی

استاد گرانقدر دکتر ناصر کاتوزیان در جایی*، چنین حکایت کرده اند که:

"روزی به عیادت مرحوم دکتر عبدالحسین علی آبادی استاد فقید دانشکده حقوق و علوم سیاسی، که مدتها دادستان کل کشور بود و به من نیز مرحمتی پدرانه داشت، رفته بودم. او در بستر بیماری بود؛ بستری که دیگر از آن برنخاست. با دیدن من و یکی از دوستان به زحمت جای خود نشست و، با ملاحظه یکی از آخرین نوشته هایم که به همراه داشتم برق شادی را در چشمان بی فروغش خواندم. پیر فرزانه و دانشمند، در همان وضع بیماری نیز از این که می دید نسل بعد از او دنباله کار را رها نکرده است و شعله عشق به عدالت هنوز هم جرقه هایی دارد، خوشحال و راضی بود. از هر دری سخن رفت تا نوبه به لزوم تقوای قاضی و ترس از عدل الهی رسید. ناگهان مردی که به عدالت خواهی و وسعت معلومات شهره بود چهره درهم کرد. ما از حسن شهرت و توفیق ایشان می گفتیم و او می کوشید قطره اشکی را، که همچون مروارید غلطان بر گوشه چشمانش می درخشید و حکایت از دلی گرم می کرد، در سایه لبخندی عارفانه پنهان سازد. سرانجام با لحنی آرام و در پناه همان لبخند حزن آلود گفت:

«مدتها پیش، در پرونده ای که دادگاه جنایی حکم به اعدام داده بود و برای رسیدگی تمیزی در دیوان عالی مطرح می شد، بر مبنای شواهد ظاهری، درخواست ابرام حکم را کرده ام و بیم از آن دارم که تمام حقیقت را ندیده باشم و خطای من به هدر رفتن خون بی گناهی کمک کرده باشد.»

... در همان حال که او با نگرانی از امکان خطای خود سخن می گفت، ذهن من بی اختیار متوجه نمونه های مخالف شد؛ آنان که با بضاعت اندک خود و بی آنکه اطلاعی درخور از دادرسی و قضاء و دانش حقوق داشته باشند، با غرور تکیه بر مسند قضا می زنند و با خونسردی و تهور کامل حکم می رانند، چنان که گویی بر میراث غصب شده خود سلطه یافته اند. با خود می گفتم: در این جهان پر غوغا و گونه گون، نه تنها میان «آنچه هست» و «آنچه باید باشد» فاصله ای عمیق است، تفاوت وجدان ها نیز مثال زدنی و عبر آموز است: این یکی، پس از سالیان دراز تجربه و تحقیق و با داشتن عالی ترین مدارک تحصیلی از دانشگاههای معتبر دنیا و با آن همه کنجکاوی و احتیاط، از تقاضای ابرام حکمی که دیگری داده و مقام دیگری هم باید آن را ابرام یا نقض کند، نگران است؛ و آن یکی، همچون والیان خودکامه حکم می راند و اعتنایی هم به قوانین و آثار حکم خود بر خون و مال و عِرض مردم ندارد ... غافل از آن که «جرس فریاد می دارد که بر بندید محملها".

* عدالت قضائی گزیده آراء،  دکتر ناصر کاتوزیان، تهران،  نشر دادگستر، چاپ اول، 1378 - ص. 6- مقدمه کتاب.

( برگرفته از فصلنامه وکیل مدافع - ارگان داخلی کانون وکلای دادگستری خراسان، سال نخست، شماره دوم، پائیز 1390 )

       انتشار سومین و چهارمین شماره فصلنامه " وکیل مدافع "

سومین و چهارمین شماره فصلنامه "وکیل مدافع" (سال نخست، شماره سوم / زمستان 1390 - سال دوم، شماره چهارم / بهار 1391) به صاحب امتیازی کانون وکلای دادگستری خراسان و مدیر مسؤولی دکتر عباس شیخ الاسلامی و سردبیری سید محسن حسینی پویا و با شکل و شمایل شماره پیشین ( از حیث لگو، صفحه بندی و تقسیم مطالب) منتشر شد. هیأت تحریریه مجله (به ترتیب حروف الفبا) عبارتند از: دکتر احمد تاجی، دکتر عبدالرضا جوان جعفری، محمد مهدی حسنی، دکتر سید حسین حسینی، دکتر مجتبی زاهدیان، دکتر مهدی سید زاده ثانی، دکتر مجید شایگان فرد، محمد مهدی صفاکیش، رضا صمدی، دکتر سعید محسنی، دکتر رسول مقصود پور، مهدی ندافیان ؛ و سایر همکاران این شماره: اردشیر ابراهیمی صحنه، مهدی حق خواه، مجید نجات زادگان می باشند   سردبیر فصل نامه در سخن آغازین خود با اشاره به .....

برای خواندن بقیه مطلب بر ( ادامه مطلب ) در زیر کلیک فرمایید.

سینما، قانون و عدالت  

نوشته امیرحسین نوربخش (کارشناس ارشد حقوق عمومی)

شاید تا کنون به اندازه کافی، به رابطه ی میان حقوق و سینما توجه نشده است، نه ارتباطی از جنس قانون و قضا - که ذاتا برای حفظ حقوق سینماگران و نیز اشتغال حقوقدانان ساخته و پرداخته شده است- بلکه ارتباطی درون مایه و محتوایی؛ هرچند ممکن است در نگاه اول کمی دور از ذهن به نظر برسد.

چرا که حقوق یک علم منطقی و استدلالی و حتی به گفته برخی صاحب نظران، فنی اجتماعی است. ولی سینما یک هنر مدرن است چنان که برناردو برتولوچی کارگردان شهیر ایتالیایی می گوید: « سینما اتاقی تاریک است که انسانها به اتفاق هم در آنجا رویا می بینند.» اما برخی سینما گران هالیوودی مانند استیون اسپیلبرگ آمریکایی سینما را یک صنعت مترقی می دانند.

جالب است بدانیم که برخی سینما گران ایرانی نظیر: جهانگیر الماسی(بازیگر) و جواد منشی طوسی (قاضی و منتقد سینما) ، فارغ التحصیل دانشکده ی حقوق هستند. واین در حالی است که آموزه های حقوق و بن امر قضا از انعطاف پذیری بسیار اندکی نسبت به عرصه سینما و هنر برخوردارند.

اینجا باید از خود پرسید: چگونه می شود هنرمندانی که نام بردیم، بتوانند اینگونه تضادهای موجود را در ساختار و نحله فکری خود چنین استحاله نمایند. از سوی دیگر آثار سینمایی فراوانی وجود دارد که متن فیلم نامه آنها، با درون مایه عدالت و قانون، محتوایی ممتاز دارند.

در زیر کوشش می کنیم به نمونه آثاری از این دست اشاره کنیم:

شاید بهترین نمونه فیلم دزد و دوچرخه، اثر دسیکا (کارگردان نامی ایتالیایی) باشد. در این اثر درخشان سینمایی، جامعه ی بحران زده ی ایتالیای درگیر جنگ جهانی دوم تصویر می شود. پدری از سرناچاری و نیاز دزدی می کند. زیرا باید میان ازدست دادن شغل پستچی و دزدیدن دوچرخه، یکی را انتخاب کند. مثال دیگرمان فیلم دو مرد در شهر است که برداشتی آزاد از اثر جاویدان ویکتور هوگو یعنی بینوایان می باشد و در آن با نقش آفرینی تحسین بر انگیز آلن دلون و ژان گابون فرانسوی برابر هستیم.

در این فیلم رفتار پیش داورانه جامعه ی اروپایی با بزهکاری، به تصویر کشیده و نقد می شود. بزهکاری که دوران مجازات خود را پشت سر گذاشته و دوباره به جامعه بازمی گردد اما اجتماع او را نمی پذیرد و بدبینی های پلیسی کار را به جایی می رساند که او بار دیگر جرمی سنگین تر از بار نخست مرتکب می شود.

همچنین درباره نقد مجازات اعدام می توان به فیلم رقصنده در تاریکی، ساخته لارس فون تریر (فیلم ساز نام آشنا) اشاره کرد. وی کوشش دارد با بیان روایت خطی، بیگانگی یک مجرم آنی و غیر حرفه ای را با کیفرش مقایسه کند، مجازاتی که بی توجه به شخصیت مجرم (پرونده ی شخصیت او) و بطور کلی برای تمام آحاد جامعه وضع شده است و در عین حال نگاهش به جای مجرم، به جرم است و هدف تقنینی آن ، نه اصلاح و تربیت مجرم برای بازگشت به جامعه، بلکه تنها جنبه بازدارندگی و ترسانندگی مجازات است.

در میان فیلم سازان ایرانی، می توان فیلم محاکمه ساخته ایرج قادری را نام برد. در این اثر به مجازات قصاص و بخشش مجرم توسط اولیای دم نگاهی دیگر دارد به گونه ای که اعدام، به حاشیه رانده می شود. و بر خلاف روال و باور متعارف جامعه ایرانی و وجود خرده فرهنگ افاغنه در ایران ، برای تعیین مسبب جرم، آگاهی هایی تازه می دهد.

با این حساب، چون سینمای روشنفکرانه، نگاهی تازه به زندگی اجتماعی نوع بشر دارد، از این رو با تکیه بر سینما گران مولف - که دغدغه ها و دردهای جامعه را حس می کنند - می توان گفت که اینک هنر هفتم، هم پوشانی های بسیاری با دنیای حق و عدالت دارد و نوید بخش بالا رفتن آگاهی افراد جامعه در باره ی حقوق انسانی خویش است.

منبع: روزنامه ی اعتماد شنبه 15 بهمن 1390 صفحه 8 (حقوقی)

             نشتری به زخم کهنه

نوشته ی  رضــا مقصــودی (مدیر وب سایت وزین حقوقی راه مقصود)

 یاد آوری از ما:

   آن چه در علم بیش می آید

   دانش ذات خویش می باید  (اوحدی)

پست زیر نوشته دوست ارجمند و گرانمایه مان رضا مقصودی است.  وی در این نوشته به دنبال ریشه یابی چالش های فراروی وکیل و وکالت، از منظری به موضوع می نگرد که به نوعی همان نسخه عالمانه شاه مردان "ع" که به نقل از ایشان در مقدمه اسفار ملاصدرا آمده است:  "رَحِم اللهُ أمْرَءً عَرَفَ مِنْ اَیْنَ وَ فی اَیْنَ و اِلَی اَیْنَ ".  اینکه عیب را تنها متوجه دیگران ندانیم و کوتاهی های خود را هم ببینیم. خود سازی ... دغدغه مشترک همه ی اخلاقیون ....  و در این وانفسای ظلم به وکالت، چاره ساز. زیرا در عین پسندیدگی، نفس حرف ها،  شاذ و به منزله سخن نخست است.:

عبدالعظیم قریب گرگانی در فرائد الادب (بنیاد موقوفات دکتر محمود افشاری یزدی، 1387 ، 24) گوید:  دو رفیق به راهی می رفتند یکی خود بین و نادان و دیگری متواضع و دانا. رفیق خود بین همه راه، عیب دیگران گفتی و بدگویی از این و آن نمودی. رفیق دانشمند پیوسته تحمل می کرد و چیزی نمی گفت. عاقبت از سخنان بیهوده وی به جان آمده بر آشفت و گفت ای مرد خودپسند چند عیب دیگران کنی و بد مردمان گویی؟ چرا عیب کسان بر کف دست گرفته و عیب های خود را زیر بغل نهفته؟ زینهار این خوی نکوهیده فرو گذار و سر به گریبان فرو بر و عیب خود بشمار که هنر خود گفتن و عیب کسان جستن، صفت دونان و فرومایگان است نه عادت جوانمردان. خردمندان گفته اند: دانشمند کسی است که از عیب مردمان چشم پوشد و در اصلاح عیب های خود کوشد.

       دیده ز عیـــب دیگـــران کــن فراز                              صورت خود بین و در او عیب ساز

       در همه چیزی هنــر و عیب هست                                 عیب مبین تـــــا هنر آری به دست

 بی گمان اگر قدیم ها می گفتند که "کرم از خود درخت است" حرف گزاف نگفته اند ما باید بپذیریم که اگر به ما (جماعت وکیلان و نهاد سپند وکالت) جفا شده، تنها دیگران تقصیرکار نیستند، و خود هم کوتاهی ها داشته ایم. و به نوعی جفاگریم، پس بی گمان کارها تنها زمانی به روال می شود که ما نیز در اصلاح کارمان بیندیشیم و عیب ها و نقصان هایمان را دریابیم و برطرف سازیم. و در یک کلام، عارف شویم : عارف چو به خود رسید بیند همه را

برای خواندن  نوشته ایشان (به نقل از تارنمای وزین شان)  به ادامه مطلب بروید.

نقش وکلا در تحقق عدالت

سخنرانی استاد: دکتر سید علی آزمایش

این سخنرانی در مورخه 8/3/1390 در جمع وکلا و کارآموزان و دانشجویان حقوق، در مشهد ارائه و توسط آن استاد گرانقدر بازبینی شده است. ( برگرفته از فصلنامه وکیل مدافع - ارگان داخلی کانون وکلای دادگستری خراسان، سال نخست، شماره دوم، پائیز 1390  )

مقدمه

به نام خداوند جان و خرد     

          غزلی از شمس خوانده شد، بنده یک بیت دیگر از شمس را اضافه می‌کنم تا ببینید عمق فرهنگ و عمق تفکر ایرانی تا به کجاست. این غزلی که خواندند راجع به خدا بود، راجع به مهر و پیوند با خدا و پیوستن به خدا، بسیار هم زیبا و قشنگ انتخاب شده بود. غزلی هست در دیوان شمس که بنده فقط مطلعش را عرض می‌کنم، اگر حوصله داشتید پیدایش کنید و آن را بخوانید، برای آنهایی که امروز در دنیا طرفدار حقوق بشر هستند و دنبال حقوق بشر می‌روند (ظاهراً) و از جمله خود ما، شنیدن آن خوب است. می‌فرماید : «» هزار سال رهست از تو تا مسلمانی ....

لطفاً برای خواندن بقیه سخنرانی بر ادامه مطلب در زیر  بروید

            انتشار دومین شماره فصلنامه "وکیل مدافع"

دومین شماره فصلنامه "وکیل مدافع" (سال نخست/ پاییز 1390) به صاحب امتیازی  کانون وکلای دادگستری خراسان و مدیر مسؤولی دکتر عباس شیخ الاسلامی و سردبیری سید محسن حسینی پویا منتشر شد. این شماره که با شکل و شمایل دیگری از سابق ( لگوی و صفحه بندی تازه) و با تغییرات عمده در مطالب، و همچنین متفاوت از نشریه های  داخلی کانون های دیگر انتشار یافته ، خواندنی است.

سردبیر فصل نامه در سخن آغازین خود با اشاره به فراوانی حقوقدانان خراسانی؛ اعم از وکلا، قضات، اساتید دانشگاه و همچنین دانشجویان دانشکده های حقوق، تاکید نموده که این مهم،  ضرورت و در عین حال فرصت مغتنمی را برای انتشار نشریه حقوقی فراهم آورده؛ زیرا این مقدار نیروی انسانیِ متخصص، ظرفیت‌ها و قابلیت‌های بالقوه ای در خود نهفته دارد که باید و می تواند، به فعل رسد تا جامعه حقوقی و نیز سایر افشار کشورمان از آن بهرمند شوند. و یادآوری کرده:  

برای خواندن بقیه مطلب بر ( ادامه مطلب ) در زیر کلیک فرمایید.

         بهره زنان از زندگی مشترک؛ هیچ

                    (نگاهی به حقوق زنان پس از طلاق)

نوشته ی مرضیه محبی (وکیل پایه یک دادگستری)

لایحه قانون حمایت خانواده دوباره راهی صحن علنی مجلس شورای اسلامی شده و همچون  گذشته چشمان تمام حقوقدانان و دست اندرکاران حقوق زنان نگران مواد ۲۳ و ۲۴ و ۲۵ آن است. در حقوق زنان اما کاستی هایی هست که دردهای مزمن و زخم های کهنه می سازد، و پیکر اجتماع را فرسوده می کند و سال هاست کسی از آنها سخنی نگفته است، از آن جمله است، حقوق زنان پس از طلاق. هم اکنون در قوانین خانواده هیچ تامین اجتماعی و قانونی، برای این زنان پیش بینی نشده و قانون حمایت خانواده که تقدیم مجلس شده، با اعلام نسخ قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق همان اندک حقوق قانونی ایجاد شده را نیز به دست نابودی سپرده است و اصلاحات انجام شده در کمیسیون ها نیز در وضع فعلی بی تردید راهی به سوی حل واقعی این مشکل نمی گشاید. اندیشه حقوقی برای سامان بخشیدن به زنانی که به اراده مردان طلاق داده می شوند نخستین بار در قانون حمایت خانواده سال ۱۳۵۳ به میدان آمد..........

لطفاْ برای خواندن بقیه مقاله به ادامه مطلب بروید 

        تجدید نظر یا تائیدنظر                                                                 

               نوشته ی محمد مهدی حسنی                                                                                       

 ما بارها از افواه شنیده ایم که به دادگاه های تجدید نظر استان، تائید نظر می گویند. شاید این بیشتر ناشی از آن است که کثرت کار و قلت وقت و زیادی پرونده ها موجب شده، در مواردی که نظر قضایی اعضای این محاکم عالی، بر تائید دادنامه بدوی است؛  حسب ظاهر، با چهار خط انشای تکراری و روتین،  سر و ته موضوع به هم آورده  شده و فرجام پرونده رقم می خورد.

می گوئیم حسب ظاهر، زیرا پیش تر چه در پرونده های حقوقی و چه در پرونده های کیفری، اعضای محاکم عالی، به حکم وظیفه قانونی٬  خود را موظف به مطالعه دقیق پرونده می دیدند و حتی .......

برای خواندن بقیه یاداشت به ادامه مطلب بروید

  خبر : پاسخ جندقی (رييس كانون وكلاي دادگستري مركز) و کشاورز (رييس اتحاديه‌ي سراسري كانو‌ن‌هاي وكلاي دادگستري) به اظهارات مومنی (رييس مركز امور مشاوران حقوقي، وكلا و كارشناسان قوه قضاييه)

الف – گفته های رييس كانون وكلاي دادگستري مركز

 به گزارش خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) سيدمحمد جندقي كرماني‌پور در نشست خبري سه‌شنبه تاكيد كرد: انتظار از مسوولاني كه در راس يك نهاد، موسسه و مركز قرار مي‌گيرند اين است كه قبل از صحبت‌هايشان مطالعه‌اي داشته باشند و مستند صحبت كنند، وگرنه موجب وهن مركز و موسسه خواهند شد. .............

 ب – گفته های رييس اتحاديه‌ي سراسري كانو‌ن‌هاي وكلاي دادگستري

به گزارش خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) بهمن كشاورز در نشست خبري صبح سه‌شنبه كه در آن رييس كانون وكلاي دادگستري مركز و نايب رييس اسكودا نيز حضور داشتند، با تبريك ولادت حضرت زهرا، روز زن و روز آزادسازي خرمشهر و تولد امام خميني (ره) عنوان كرد: متاسفيم كه موضوع صحبت ما امروز عمدتا بلكه كلا در مورد چيزي خواهد بود كه ما هرگز نمي‌خواهيم و نمي‌خواستيم در اين زمينه‌ها با دوستان مطبوعاتي صحبت كنيم ولي متاسفانه بايد پاسخگوي بحث‌ها باشيم كه شايد اگر مطرح نمي‌شد خيلي بهتر بود. ..........

برای خواندن بقیه گفت و گوی همکاران مسئول به ادامه مطلب بروید: