لـَغَتِ شَقاق به صِفاقِ باجناق
(نقدی بر سخنان رئیس امور مشاوران حقوقی قوه قضاییه)
نوشته ی محمد مهدی حسنی
یادآوری: برای اینکه دوستان فحش پشت و بالای مارا ندهند، همین اول کاری، از بدذوقی خود در گزینش واژه ها و عبارت پرتکلف عنوان یاداشت عذرخواهم. "لـَغَت" به گویش مشهدی همان لگد است. "شَقاق" به معنی دشمنی و مخالفت کردن است و تازیان پرده شکمی و دوجداره ای که روده ها در میان آن قرار دارد "صِفاق" گویند و "باجناق" در اینجا کنایه از کانون های غیر دولتی و مستقل وکلای دادگستری است
لطفاً برای خواندن اصل مقاله به ادامه مطلب بروید:
مساله‌ی روابط نامتعارف جنسی ( همجنس‌بازی، تن‌فروشی، تجاوز جنسی) موادمخدر، قمار، زورگیری و ...در زندانهای ایران، هرگز پدیده‌ای منحصر به این روزهای ما که جامعه‌ی ایرانی فضایی به شدت سیاست‌زده و مه‌آلوده دارد نیست، که در همه‌ی روزهای محبس در این سی و چندساله‌ی اخیر بوده و مع‌الاسف ما و بزرگان سیاست و اخلاق و دیانت ( از همه طرف و همه مرام) ندیده‌ایم یا که نخواسته‌ایم ببینیمش! 
نوشته ی محمد مهدی حسنی
پنج شنبه شبی که گذشت از سوی کانون وکلای دادگستری استان خراسان جشن استقلال کانون ها و روز وکیل مدافع برگزار شد. با این که حالی ناخوش داشتم و تازه دو اسپری تجویز شده دکتر را استفاده کرده بودم، با این همه، رفتن به مجلس مزبور را به دراز کشیدن در رختخواب و دیدن اخبار و تصاویر دلاوری های مردم لیبی ترجیح دادم، پس پتو را از کت و کول برداشته، خود را به سردماغی زده، سیگار به لب و روزنامه به دست (که به روال آن را در مجلس های طولانی مدت با خود می برم) شال و کلاه کرده به سوی جشن راه افتادم. وقتی رسیدم تازه صحبت مهدی خان عامری (رئیس الوکلای خراسانی) آغاز شده بود، مثل بچه آدمیزاد نشسته و گوش دادم آنگاه صحبت میهمان ویژه جشن، بهمن خان کشاورز گل کرد که نکته مهم اش برخوردهای انفعالی و له اتحادیه و نیز کانون مرکز و اقدامات علیه دولت و دستگاه قضا در باره ی پیش نویس های لوایح و طرح های قانون وکالت و آئین نامه ها و مصوبات مربوط بود که برخی حکم تبر زدن بر تنه دیرسال درخت استقلال کانون های مستقل وکالت را داشت. در لابلای برنامه، شعر و نثر خوانی از نوع زرد لیمویی اش آن هم با موسیقی فاخر حسین علیزاده جریان داشت: گله از سریال قهوه تلخ برای طرح وکیل مسخیری، شکوه از سکوت معنی دار صدا و سیما ج.ا. در باره اهمیت نهاد وکالت و ... . در همان شب از دونفر از پیش کسوتان قضاء و وکالت دیارمان یاد شد و لوح یاد بود ستاندند و البته بی هیچ رزم چاقو(2)، کیک بزرگی هم بسمل شد (تصویر آن را با گوشی همراه خود ثبت کرده، عیناً ضمیمه است) و بر خلاف رویه ماضی و هماهنگ با طرح هدفمندی یارانه ها، بی هیچ بریز و بپاش چلو گوشت هم دادند.
به بد، بس دراز است دست سپهر
این وب دارای مباحث و مقالات فنی حقوقی است. لیکن با توجه به علاقه شخصی، گریزی به موضوعات "ادبی" و "اجتماعی" خواهم زد. چرا و چگونه؟ می توانید اولین یاداشت و نوشته ام در وبلاگ : "سخن نخست" را بخوانید.