چه بگویم ؟     (حقوقی، ادبی و اجتماعی)

              بی ناموسی چینی ها ( سفرنامه طنز)

                       طنزیم :  محمد مهدی حسنی

در تعطیلات بهاری دو سال پیش ،  تقی به توقی خورد،  حاجیکستان  خر داده و زر داده و سر، هم داده، به اتفاق عیال مربوطه سفر خارجگینی چین رفت. چینِ فغفورْمرده، کجا رفت، نمی دانم.

در فرودگاه پکن، قدقدشده و  له و لورده از پروازی طولانی،  از طیاره پیاده شدیم. لدرتور ایرانی مسافران تور را - که تازه فهمیدم ماها،  باهمیم و وجه اشتراکمان این است که می خواهیم حسابی ته جیب خود را واجبی چینی بکشیم -  سرجمع کرد. ...........

برای خواندن بقیه ی نوشته به ادامه مطلب بروید

     نوروز در افغانستان

               {به همراه یک صد و نه لطیفه (جوک خنده دار) دری به گویش افغانی}  

                                                    نوشته و گردآورنده:  محمد مهدی حسنی

آمــــــد بهـــــــــار جان فـزا با بوي ها با رنگ ها
با گــــــريه ها با خنده هـــا با صلح ها با جنگ ها

آئينه می بارد سحاب خورشيــد می رقصد در آب
خواند فـــروغ ماهتاب درگوش گــــــل آهنگ ها

گويی خم ستان است خاک کزو بر آيد سينه چاک
ايـــن لاله های تابناک هر يک قـــدح درچنگ ها  ( استاد خليل الله خليلی – شاعر بزرگ معاصر افغان)
 

امروزه دنیا، جشن نوروز را به عنوان یکی  از جشن‌های بنیادین آسیا پذیرفته است. و در بسیاری از جاها از جمله در  کشورهای خاورمیانه، آسیای میانه، قفقاز، شبه قاره هند و بالکان نوروز را جشن رسمی می دانند. چه سرشت آشتی جویانه، مردم دوستی و مهرورزی ٔ و پیشینهٔ باستانی آن، و هم زمانی اش با آغاز بهار،   روز به روز، روی آوردن بیشتر سازمان ملل و دیگر کشورهای غیر فارسی زبان را به نوروز انگیزه شده است. چنانکه سال پیش یونسکو( دفتر فرهنگی سازمان ملل) نوروز را به عنوان روز جهانی در دنیا، پذیرفت.  همچنین در سال های اخیر همایشی به نام جشن جهانی نوروز پدید آمده است که در آن سران کشورهایی که نوروز را جشن می‌گیرند گردهم آمده و این آیین باستانی را گرامی می‌دارند ...........

برای خواندن بقیه مقاله و دیدن ضمیمه بر ادامه مطلب کلیک فرمایید

              بهار، تولدی دیگر

         (همزبانی با فروغ در نوروز 1390)

 نوشته محمد مهدی حسنی

 و باز ...   نوروزی دیگر فرا رسید.    طبیعت با نظم آرام و لاک پشتی خود حرکت می کند.  آری .... با بهار، زنده می شود، با تابستان، بازی گوشی می کند، با پاییز، به بستر می رود. و با زمستان، می میرد.  و باز در بهار ....

این چرخه، دور تسلسل نیست.  دوباره مردن و دوباره به دنیا آمدن، همه ی زندگی است. تعریفِ آن است ... می توان آن را با  دم و بازدم تنظیر کرد. آن را مانند طلوع و غروب خورشید دانست. نباید برای زندگی سراغ تعریف های سخت و غریب فلسفی رفت.

برای خواندن اصل مقاله بر ادامه مطلب کلیک فرمایید

هفتم اسفند روز وکیل مدافع را شاد باش می گویم

امیدوارم در کشور ما درخت دیر سال وکالت، که استقلال و به سازی آن به صورت کنونی (البته در باره کانون های مستقل وکلای دادگستری)، پیوندی به یادگار از دولت ملی زنده یاد دکتر محمد مصدق بوده، هیچ گاه زمستانی طولانی یا همیشگی به خود نبیند

و ما وکلای دادگستری هر روز بیش از پیش، با دست آوردهای آگاهی، تقوا، شجاعت، امانت و حق خواهی بیشتر، همچنان راه گذشتگان داد جو و حق پوی خود را بپیمایم.

زندگی نامه و وصیت شادروان احمد شریعت زاده

نوشته ی محمد مهدی حسنی

الف - در باره ی استاد شریعت زاده

در تاریخ حقوق و وکالت ایران، شادروان احمد شریعت زاده (مشاور)، فرزند حاج سید تقی شریعتمدار، یکی از شخصیت های برجسته قضایی و وکالت دادگستری است. وی در سال ۱۲۶۲ شمسی در محله قدیمی سنگلج تهران (پارک شهر سابقاً قسمتی از این منطقه بوده) چشم به جهان گشود . پس از فراگیری فقه و دیگر علوم وابسته اسلامی ، و تحصیل علم حقوق و معارف وقت علوم طبیعی و زبان فرانسه، نزدیک به 65 سال (حدود 16 سال در سمت قاضی و پیش از پنجاه سال به عنوان وکیل دادگستری) به دستگاه قضاوت و وکالت این کشور خدمت نمود.

خدمات آن شادروان در اولین تشکیلات قضائی کشور از سال 1291 در زمان وزارت مرحوم مشیرالدوله و با سمت معاون دادسرای تهران آغاز شد و پس از طی سمت های مختلف، به مقام معاونت اول دادسرای دیوان عالی کشور رسید. و تا 1307 به شغل قضاوت اشتغال داشت. ....................

برای خواندن بقیه یاداشت بر ادامه مطلب کلیک فرمایید

واکاوی هجویه ای از اخوان ثالث در باره نیما

(روایتی تازه از زبان تقی خاوری، شاعر و نویسنده خراسانی)

نوشته ی محمد مهدی حسنی

مرا نیمای مادر ق.... لو داد

مرا لــو، پیشوای شعر نو داد

در اینکه این هجویه را زنده یاد اخوان ثالث در باره نیمای بزرگ سروده و نبایستی یک بیت بیشتر باشد، مناقشه ای نیست. امّا در باره انگیزه و اینکه اسباب پیشآمد سرودن این هجویه چیست؟ روایات مختلف است. و دلیل آن شاید به قول محمد قائد، وضع "جامعه پررو دربایستی ایران" باشد که باعث شده تاکنون روایتی روشن از این ماجرا مکتوب نشود. اما بر خلاف رسانه های نوشتاری؛ در اینترنت به دلیل طبع گردش آزاد اطلاعات و تنوع، تا اندازه ای به این موضوع پرداخته شده، اما روایات آمده، گونه گون و متناقض است. در نوشته حاضر، ابتدا به نقل صورت های مختلف این روایت می پردازیم و سپس روایت تازه ای از زبان تقی خاوری شاعر و نویسنده مطرح مشهدی می آوریم که خود ماوقع را از زنده یاد اخوان ثالث پرسیده و پاسخش را نقل می کند.

پر روشن است آوردن این پست به هیچ وجه از اهمیت و ارزش جایگاه و شخصیت والای پدر شعر نو فارسی، نیمای بزرگ نمی کاهد. زیرا هجوی متعارف و خلق الساعه است که بزرگی در باره بزرگی دیگر، در مقطع زمانی خاص، بر زبان رانده شده و در ادبیات فارسی، از این دست اشعار فراوان داریم که نمونه بارز آن عارفنامه ایرج در باره عارف قزوینی است. با این همه موضوع پست حاضر، رخدادی حقیقتی در ادب فارسی است که می تواند واکاوی و بازگو شود:

برای خواندن بقیه یاداشت بر ادامه مطلب کلیک فرمایید

محرّم به روایت ابواسحق نیشابوری(از کتاب قصص الانبیاء)

نوشته و گزینش : محمد مهدی حسنی

الف – در باره کتاب و نویسنده :

بی گمان کتاب قصص الانبیاء نوشته "ابواسحق ابراهیم بن منصور ابن خلف النیسابوری" یکی از گنجینه های ادبی و معنوی گرانقدر نثر پارسی است که در کنار " ترجمه ي تاريخ طبري" و "تفسير طبري" از شاهکارهای نثر دوره اول پارسی ( مشهور به سبک خراسانی یا مرسل) می باشد، این اثر در قرن پنجم هجری پدید آمده است. و مشتمل بر 114 داستان شیرین و گیرا از سرگذشت پیامبران و برگزیدگان است که مآخذ و مصادر بسیاری از حکایات آن قران کریم است. در این کتاب نظم تاریخی حکایت ها، تا اندازه ای رعایت شده است. زیرا کتاب از قصه ی آفرینش آسمان آغاز و با حکایت هایی از صحابه پیامبر گرامی (ص) و خلفای راشدین پایان می یابد.

از این رو قصص الانبیاء از دو جهت حائز اهمیت است. از یک سو به دلیل دارا بودن اصالت و قدمت شیوه تحریر و انشای سلیس و استوار، واجد ارزش ادبی است و از سوی دیگر داستان های شیرین و دلپذیر آن که ریشه در وحی و سلوک پاکان و برگزیدگان دارد موجب تهذیب اخلاق و باروری معنوی روان است و طبیعی است که همگان اعم از دانشمند و عامی از خواندن آن حظّ ادبی و هنری و نیز تاثیر معنوی و تربیتی برند

برای خواندن بقیه یاداشت بر ادامه مطلب کلیک فرمایید

اپرای موسی و شبان

(و نگاهی کوتاه به وضع ادب فارسی در ایران صفوی و عثمانی آن دوران)

نوشته محمد مهدی حسنی

چودر دست است رودي خوش بزن مطرب سرودي خوش
که دست افشان غــــزل خوانيم و پاکوبــــــان سر اندازيم (حافظ)

چندی پیش با لطف یکی از دوستان موفق شدم اپرای موسی و شبان را (به صورت موسیقی تصویری) نگاه کنم. فکر می کنم که این اپرت در اواخر ماه اگوست سال گذشته به همت همای پرواز - که از جوانان مستعد و ارزشمند موسیقی کشورمان است و آثاری متفاوت ارائه می دهد - به شیوه ی دوباره نویسی حکایت مشهور مثنوی معنوی مولانا و اضافه کردن محاکات پایانی شبان خطاب به حضرت موسی"ع" و آهنگ سازی هم او در سالن والت دیزنی لس آنجلس امریکا به روی صحنه رفته است. موسیقی این اپرای ایرانی که به نوبه خود کاری شاذ و تازه می باشد - ترکیبی از سازه های ایرانی (هنرنمایی اعضای گروه مستان) و ارکستراسیون (ارکستر فیلارمونیک لس آنجلس) به رهبر شهرداد روحانی - که در عرصه موسیقی استادی نام آشناست– اجرا شده و دارای سه شخصیت نمایشی است، و به ترتیب نقش شبان، موسی"ع" و راوی را: همای، سُلی (خواننده قدیمی) و خانم هما سرشار بازی کرده اند.

لطفاً برای خواندن بقیه نوشته به ادامه مطلب بروید.

نگاهی به شرح های فارسی (ادبی) شهاب الاخبار

نوشته ی محمد مهدی حسنی

منبع: ( برگرفته از فصلنامه وکیل مدافع - ارگان کانون وکلای دادگستری خراسان، سال 12، شماره 22/ اسفند 1401- صص: 82-102)

به گفتــار پیغمبــرت راه جوی

دل از تیرگی ها بدین آب شوی (فردوسی)

الف - شناساندن کتاب "شهاب الاخبار":

کتاب "شهاب الاخبار فی الحکم والامثال و الاداب الشرعیه" نوشته ی قاضی قضاعی[1]مصری است و بیش از هزار سخن کوتاه (کلمات قصار) از پیامبر گرامی اسلام (ص) در آن گرد هم و فراهم آمده است. این گفتارها (احادیث)، بدون نام بردن پشتوانه ها و بنچگ ها (اسناد) و بر شالوده و پیکره ی نزدیکی واژه ها و هم آهنگی آرش ها و چم ها (معانی) آراسته و پرداخته شده است. در سرآغاز و دیباچه ی نبشته می خوانیم : «این را قضاعی، در مصر و در دهه ی نخستین ذی حجه 453 هجری برای ابو عبدالله محمد بن برکات بن هلال سعیدی صوفی نحوی گفته؛ و در سال 517 هجری ابی اسحق ابراهیم بن خاتم اندلسی آن را نزد همان سعیدی خوانده و ابوالقاسم بوصیری آن را شنیده، و در 597 نیز آن را از همین بوصیری شنیده اند. و پافشاری دارد به اینکه: « این سخنان درخشاننده ی دل های عارفان و داروی دردهای ترس کاران و بزدلان است؛ (پر بها بخشش و دارایی است که سرکشان گیتی خوار را خرسند و پذیرنده سازد و گوارا نوشینه ای است که دل های دردمند را بهبود بخشد)، چه گفتارهای رسول اکرم (ص) است و از درگاه و آستانه ای بیرون شده که استوارکننده به پرهیزکاری (عصمت) و ویژه ی گفت فرتاب (وحی) و فرزانگی (حکمت)، خواننده ی راه راست و پایداری و نماینده ی کیش درستی و رهنمونی مردمان بوده است ، و براستی که سخنی روی خواهش و بویه (هوی) نگفته است. والاترین درود که ویژه بهترین بنده برگزیده اوست بر وی و پوران و زادگان وی باد»[2].

لطفاً برای خواندن بقیه مقاله به ادامه مطلب بروید

واژگان بازنده

معرفی کتاب (چهارمین مجموعه شعر تقی خاوری)

نوشته ی محمد مهدی حسنی

همراه با مقاله ی وزن طبیعی در شعر سپید (مقدمه خاوری بر دفتر شعر خود)

قافیه سنجان چو عَلَم برکشند

گنج دو عالــم به قلم درکشند (نظامی)

اخیراً "واژگان بازنده" چهارمین مجموعه (دفتر) شعر تقی خاوری توسط نشر عرفان به بازار کتاب آمد.

تقی خاوری که به "راوی" تخلص می کند و متولد 1317 در شهرستان مشهد است، پیش از این سه دفتر: فرزند کارگاه (1359) ، دایره صبح (پاییز 1371) و شکل های صدا (پائیز 1376) را به دوستداران شعر و ادب پیشکش کرده است.

او مهمترین خصیصه شعرهای این دفاتر را – اگر چه به مذاق کهنه اندیشان خوش نیآید - استفاده از وزن تازه و طبیعی می داند که نتیجه تکامل و تطور زبان و موسیقی شعر دری است. سالها پیش این وزن طبیعی یا مختلف الاوزان را خود "نیما نیمی" نامید و طی مقدمه ای که بر مجموعه جدید این دفتر شعر آورده – و ضمیمه پست حاضر است - در این باره با نقل قول هایی از زنده یاد اخوان ثالث و دکتر شفیعی کدکنی از اصالت این شیوه از موسیقی شعر دفاع کرده است.

لطفاً برای خواندن بقیه به ادامه مطلب بروید.